Monday, March 5, 2007

werkweek 2007 / za 28 januari / Randoald Sabbe


Wachten voor museum 'Het huis van Alijn'...
Een ontmoeting met Belgisch ontwerper Randoald Sabbe, o.a. huisstijl ontwerper van 'Het huis van Alijn'. Deze ontmoeting vond daarom ook plaats in het museum zelf. Hoewel (bijna) iedereen ontzettend suf zat te wezen, was iedereen toch wel in 1x wakker toen ze de grote hoeveelheid (het was natuurlijk niet de hoeveelheid, maar ook de ontwerpen zelf) drukwerk op de tafel zag liggen.




Het Antwerpse centrum voor kunstcommunicatie, organiseerde na negen jaar opnieuw een culturele affichewedstrijd “omdat grafisch ontwerp een belangrijke troef blijft binnen de communicatiemix”. Er werden meer dan 180 ontwerpen ingestuurd en daaruit selecteerde de vijfkoppige jury tien finalisten. Het affichebeeld “Hoep Hoep Hoela Show” van het Huis van Alijn viel het best in de smaak en won de wedstrijd. Hierboven laat Randoald Sabbe de 'bewuste' poster zien.

Hij vertelde dat hij bewust voor een 'andere' vorm van poster had gekozen, zodat deze eigenlijk altijd al zouden opvallen door hun 'eigen' vorm. Ik geloof dat hij vertelde dat hij heel erg geinspireerd was door affiches uit het 'wilde westen', waarbij ook verschillende organisaties (saloon en dergelijke) hun eigen vorm affiches hadden.



Het belangrijkste wat hij vertelde; 'Ontwerpen is eigenlijk 1 groot feest'. Wat dus ook wel wil zeggen, dat je zelf bepaald tot waar je gaat, tot waar het voor jou interessant (leuk) blijft (feestje).





Nog even 'Het huis van Alijn' bekeken, erg mooi illustraties en installaties van vroeger. Van het ouderwetse snoepwinkeltje tot jaren 60 huiskamer. Erg mooi museum, klein maar fijn.


's Middags nog even naar 'Het Lam Gods' geweest, van de 'Gebroeders van Eyk', in de St.-Baafskathedraal (te Gent, natuurlijk). Ik mocht geen foto's maken, vandaar dit internet bestandje. Een geweldig imposant schilderij, mede door die luiken (extra diepte en dimensie).

werkweek 2007 / vrij 27 januari

Een rondleiding in drukkerij Rosbeek in Nuth. We moesten allemaal rond 11 uur verzamelen en zaten eerst nog even aan het koffie met gebak.Een rondleiding door de drukkerij onder begeleiding van: Jurgen Bessems.

De DTP-werkplaats (ziet er allemaal heel 'bekend' uit)
De DPX-machine, om de platen mee uit te draaien, natuurlijk.
Het blijft natuurlijk Limburg, dus met de carnaval allemaal vrij.
Hey, een zwart boek van Irma Boom (een witte hadden we al gezien bij Mooie Boeken)

Hoewel ik zelf op een drukkerij werk, is er toch altijd nog wat te vragen over het 1 of ander...

Eindelijk Gent... (na een lange zit)
Stedelijk Museum voor Actuele Kunst in Gent. Opening vriend Steffen Maas; Bart Lodewijks.






'st.Joost was here'

werkweek 2007 / do 26 januari









werkweek 2007 / woe 25 januari / Mooie Boeken

Het uitzicht bij de Lost Boys in Amsterdam. Wat voor mij persoonlijk het hoogtepunt van ons verblijf daar was. De Lost Boys zijn een groot (150 pers.) commercieel bedrijf die ook voornamelijk grote (rijke) klanten heeft. Het werk alleen ziet er al ontzettend gelikt uit, net als de hele presentatie trouwens. Een commercieel klanten praatje kregen wij voorgeschoteld. Maar goed, ook leerzaam. Een bedrijf als Lost Boys is dus niks voor mij.



Gevangenis...

Met ontwerper Ris van Overeem in de lift.


Ris was een erg interessante man, die ons veel te vertellen had. Eigenlijk alles was bespreekbaar, zo ook prijzen die rekende voor klanten. Hij rekent in principe 100,- euro per uur, wel geeft hij bepaalde klanten (vaak in het culture circuit) kortingen, die kunnen oplopen tot 100%. Klinkt misschien wat gek, maar sommige bedrijven hebben wat nodig, maar geen budget. Dit gebeurt wel minder, omdat hij min of meer een 'verpicht' inkomen nodig heeft.
Hij zat voorheen bij ontwerperscollectief NAP, wat mij eerlijk gezegd niks zei.
Vond het een beetje een vreemd 'plaatje'...
Loveseats, door 8 verschillende kunstenaars zijn er stoelen gemaakt. Deze werden tentoongesteld en een poster van gemaakt, die gelijk uit flyers bestond. Je kan er 1 baan aftrekken. Dan heb je gelijk een foldertje te pakken.
De bar in het gebouw, erg inspirerend gebouw...
De etalage van Mooie Boeken in Amsterdam. We kregen een rondleiding van Pau Groenendijk, die ons vertelde wat zij daar allemaal deed. Zij bindt dus boeken in, voornamelijk nieuwe boeken. Haar collega Elizabeth Nijhof Asser deed de restauratie van boeken (alhoewel alles wat met papier en dergelijke te maken had). Pau Groenendijk is een paar jaar geleden heel erg bekend geworden met het kopieeren van 'Het dagboek van Anne Frank'. Zij heeft in samenwerking met drukkerij Rosbeek dit boekje volledig nagemaakt. Ieder tussenpapiertje, ieder vouwtje, iedere tekstkrabbel, moest gedrukt worden, gevouwen, gesneden. Oftewel dit was dan ook een project van anderhalf jaar ongeveer. (ze had toevallig haar dummy in huis...)

Pau liet verschillende technieken zien om boeken te binden, namen of logo's erin te pregen of op te drukken. Verschillende persen etc.
Haar collega Elizabeth was bezig met een 'medische tentoonstelling' te restaureren van papier-mache die uit de jaren 70/80 kwam en dus aan renovatie toe was. Hier zie je het kindje van ongeveer 7 maanden.

Toen gingen we in haar kantoortje zitten, waar ze heel veel boeken tevoorschijn haalde met o.a. veel bindtechnieken, experimenten van haar of andere ontwerpers. Maar toen kwam het 'echte' werk.
eerste boek wat ze liet zien, was ik gelijk verkocht. Het waren 2 boekjes van Warja Lavater, zij heeft 2 sprookjes omgezit in symbolen en kleuren, waardoor er een schematische voorstelling wordt gemaakt van de sprookjes. Wanneer je het boekje (zigzag vouw) helemaal uitlegde onstond er eenboek van ongeveer anderhalve meter, met daarop alleen maar stippen en vierkanten in verschillende kleuren en vormgen. Met een legenda erbij kan je precies het verhaal aflezen. 'La Blanc Neige' (sneeuwwitje) en 'La Chaperon Rouge' (roodkapje). Dit is eigenlijk helemaal wat ik zoek in het vak ontwerpen, toch een meer illustratieve richting op.


Verder nog een mooi opgemaakt boek, maar hieronder 'de Irma Boom', het SHV-boek. Ongeveer 5 jaar over gedaan en er zit geen chronologische volgorde in, maar een geweldig mooi boek.
1 van de vele bindwijze die Pau ons liet zien.